Υπερπληθυσμός, έλλειψη στέγασης, ασθένειες, απουσία στοιχειωδών υπηρεσιών, σεξουαλική βία εναντίον των γυναικών, σοβαροί κίνδυνοι για τα ασυνόδευτα παιδιά, αλλά και σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή και στα θεμελιώδη δικαιώματα των κατοίκων. Οι εικόνες από τη Μόρια που περιγράφει στα «ΝΕΑ» ο επικεφαλής του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ είναι γνωστές. Και άκρως ανησυχητικές. Η κατάσταση αντί να βελτιωθεί επιδεινώνεται. Τα ίδια συμβαίνουν και στη Σάμο.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη επισήμανε πρόσφατα ότι είναι αδύνατη η διαχείριση του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος όταν οι αφίξεις στα νησιά είναι ίδιες με τις ροές προς την ηπειρωτική Ελλάδα. Οι όποιες διευθετήσεις γίνονται ακόμη πιο δύσκολες από τις αντιδράσεις των κατοίκων που δεν θέλουν ξένους στη γειτονιά τους. Οι πρωτοβουλίες της Εκκλησίας για την εγκατάσταση κάποιων από τους αιτούντες άσυλο σε μοναστήρια είναι αξιέπαινες, αλλά αποδείχθηκαν μη ρεαλιστικές, καθώς οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι αντιδρούν στην απομόνωσή τους.

Το πρόβλημα δεν είχε ποτέ εύκολες λύσεις. Δεν προσφέρεται για κομματική αντιπαράθεση. Και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από μία και μόνη χώρα, είτε πρόκειται για την Ελλάδα είτε για την Ιταλία. Οι δομικές ατέλειες στη συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία δεν μπορεί να αποτελούν άλλοθι για τη διατήρηση απάνθρωπων συνθηκών στους καταυλισμούς. Αλλά και η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από την απροθυμία των περισσότερων μελών της να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Χρειάζεται λύση. Και χρειάζεται τώρα. Για να αποτραπεί η συνέχιση της εκμετάλλευσης της κρίσης από τους εθνικολαϊκιστές. Για να διαφυλαχθούν οι ευρωπαϊκές αξίες. Και, πάνω απ’ όλα, για να προστατευθούν ανθρώπινες ζωές.