Ηταν περασμένες 10 το βράδυ, Κυριακή 19 Νοεμβρίου 1995, όταν χτύπησε το τηλέφωνο του γραφείου. Η φωνή από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής έσταζε απόγνωση. «Γιώργο, έπιασαν τον γιο μου στο Πολυτεχνείο. Δεν ξέρω τι να κάνω. Πώς έμπλεξε έτσι;». Ηταν ο Νίκος, οικονομικός μετανάστης στη Γερμανία. Αναγνώστης της εφημερίδας που μου τηλεφωνούσε συχνά για να ανταλλάσσουμε απόψεις και να μου λέει όσα συμβαίνουν στη χώρα τού Γκαίτε.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ