Μπορεί να πάει κάτι άσχημα όταν ξεκινάει με μια σαραμπάντα του Μπαχ και τελειώνει με την Ωδή στη Χαρά του Μπετόβεν; Δεν μπορεί. Και, πράγματι, τίποτε δεν πήγε άσχημα στην εκδήλωση για τα τριάντα χρόνια από την πτώση του τείχους που φιλοξενήθηκε πριν από τρεις ημέρες στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου. Ηταν όλοι, ή σχεδόν όλοι, στη θέση τους. Και όλα έγιναν όπως έπρεπε. Ή σχεδόν όλα. Γιατί τριάντα χρόνια από εκείνη την ημέρα που άλλαξε τον κόσμο, ο κόσμος δεν έχει αλλάξει ακριβώς.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή