Το πραγματικό σκάνδαλο του φαρμάκου

Τα τελευταία χρόνια το φάρμακο έχει μπει στη ρουτίνα του πολεμικού πολιτικού διαλόγου. Αν κάνει κάποιος τον κόπο να συζητήσει το θέμα αυτό με τον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρό του θα διαπιστώσει ότι δεν γίναμε καθόλου σοφότεροι. Ο καθένας πείστηκε για ό,τι ήταν ήδη πεπεισμένος και κανείς δεν άγγιξε αυτό που φτάνει άμεσα στον πολίτη. Το πραγματικό σκάνδαλο του φαρμάκου στην Ελλάδα αποτυπώνεται σε έναν ετήσιο στατιστικό πίνακα του ΟΟΣΑ που μετρά αυτό στο οποίο είμαστε αδιαφιλονίκητοι κι ακλόνητοι πρωταθλητές. Τη συνταγογράφηση αντιβιοτικών, που η Ελλάδα δεν είναι απλώς πρώτη αλλά πιάνει εξωφρενικούς αριθμούς, στο διπλάσιο του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ. Προσέξτε, η μέτρηση αφορά τη συνταγογράφηση, διότι αν αφορούσε την κατανάλωση οι αριθμοί θα ήταν τραγικοί, αφού σε ευρωπαϊκές έρευνες έχουμε καταγραφεί στους πρωταθλητές της αγοράς αντιβιοτικών χωρίς συνταγή. Θέλετε και το τρομακτικό κερασάκι στην τούρτα; Είμαστε πρωταθλητές και στην ανθεκτικότητα των ενδονοσοκομειακών μικροβίων. Δεν πρόκειται απλώς για μια υπερβολή και πρέπει να το γράφουμε πια καθαρά: η κατάχρηση των αντιβιοτικών κάνει πιο δυνατά τα λοιμωξιογόνα που στόχευαν να σκοτώνουν και πιο ανίσχυρους εμάς απέναντί τους. Η κατάχρηση, δηλαδή, σκοτώνει εμάς. Μια πρώτη λογική αντίδραση θα ήταν η αυστηρή απαγόρευση της πώλησης άνευ συνταγογράφησης, όπως γίνεται στις πιο πολλές χώρες της ΕΕ, αλλά οι αριθμοί δείχνουν ότι αυτό δεν αρκεί κι ότι τη βασική ευθύνη την έχει ο ιατρικός κλάδος. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο η σκανδαλολογία για τις μεθόδους των φαρμακευτικών έρχεται και «κουμπώνει» στην πραγματικότητα και τα μυαλά των πολιτών.