«Ο Ιρλανδός» («The Irishman», ΗΠΑ, 2019). Μεγάλη ταινία είναι, τουλάχιστον σε διάρκεια, θα έλεγα ότι μπορεί να γίνει ακόμα και εξαντλητική, γιατί, να με συγχωρείτε, είναι όντως κουραστικό ν’ ακούς επί τρεισήμισι ώρες ιταλικής καταγωγής αποβράσματα του αμερικανικού υποκόσμου να μιλούν ακατάπαυστα με τη γνωστή, εκνευριστική αργκό τους και στην ουσία να επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια χωρίς η πλοκή να προχωρεί ιδιαίτερα ή να έχει ιδιαίτερη σημασία.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ