Στον αστερισμό του Ρούζβελτ και του Νερούδα

Χωρίς καμία αμφιβολία το προεκλογικό μανιφέστο που παρουσίασαν οι Εργατικοί είναι ριζοσπαστικό όχι μόνο για τα δεδομένα της Βρετανίας. Ανταποκρίνεται στο βασικό προεκλογικό σύνθημα του κόμματος «Πραγματική Αλλαγή». Ενδεικτικά μερικές από τις εξαγγελίες που δίνουν το σχετικό στίγμα: κρατικοποιήσεις δικτύων ενέργειας, επιπλέον φορολόγηση πετρελαϊκών επιχειρήσεων, αλλαγή των κριτηρίων για την εισαγωγή εταιρειών στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου και άμεση διαγραφή όσων εξ αυτών δεν συμβάλλουν στην καταπολέμηση της κλιματικής και περιβαλλοντικής αλλαγής, κατάργηση των διδάκτρων στα πανεπιστήμια, αύξηση των δημόσιων επενδύσεων στους τομείς της υγείας, μεταφορών, καθώς και δωρεάν πρόσβαση στην ευρυζωνικότητα. Ο Κόρμπιν σε μια προσπάθεια να αντικρούσει τις αιτιάσεις των συντηρητικών περί «σοβιετικού μανιφέστου» έκανε αναφορά στον πρόεδρο Ρούζβελτ και στο «νιου ντηλ». Η πρόθεσή του προφανής, να καταδείξει ότι το μανιφέστο, μολονότι ριζοσπαστικό, παραμένει εντός του «δυτικού πλαισίου» πολιτικής διακυβέρνησης έχοντας ως βασική στόχευση την ανακούφιση της μεσαίας τάξης και των κοινωνικών στρωμάτων που ένιωσαν, κατά τρόπο ανισομερή, την πολιτική της αυστηρής λιτότητας από το 2010. Πράγματι πολλές από τις προτάσεις, για παράδειγμα η κρατική παρέμβαση σε «φυσικά μονοπώλια» όπως το δίκτυο ενέργειας, έχουν βάση στην οικονομική θεωρία. Αλλες είναι σαφώς πιο ριζοσπαστικές.