Σημαντικό χαρακτηριστικό των λαϊκιστικών κινημάτων είναι η πρόταξη ανησυχιών της καθημερινότητας που η λογική των ελίτ και της πολιτικής ορθότητας τα έχει οδηγήσει στο περιθώριο. Ο λαϊκισμός στηρίζεται σε πραγματικές ανησυχίες. Απλά προβάλλει απλοϊκές και συνήθως μη εφαρμόσιμες λύσεις. Θέτει δηλαδή σωστά και υπαρκτά ερωτήματα. Δίνει όμως τις λάθος απαντήσεις. Ζητήματα οικονομικής υποβάθμισης, κοινωνικής περιθωριοποίησης, αδιαφορίας απέναντι στον αυταρχισμό της κρατικής γραφειοκρατίας, απάθειας απέναντι σε ζητήματα νόμου και τάξης κι ανοχή απέναντι στην καταιγιστική μετανάστευση και στην επιθετικότητα της ισλαμικής πλημμυρίδας βρίσκονται στο επίκεντρο της λαϊκιστικής προβληματικής. Οι διέξοδοι όμως που προτείνονται συνήθως βρίσκονται εκτός ρεαλιστικής προοπτικής. Μερικές φορές ενδιαφέρουσες προτάσεις, όπως οι μειώσεις φόρων και κρατικής γραφειοκρατίας (όπως στις περιπτώσεις δεξιού λαϊκισμού), συνοδεύονται από ανεδαφικά ξενοφοβικά συνθήματα (τείχη στα σύνορα, εισαγωγικοί υψηλοί δασμοί, επέκταση αστυνομικού κράτους) που είναι αυταπόδεικτα ανέφικτα, αντιφατικά και εκτός δημοκρατικών παραδόσεων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή