Παρ’ όλο που το ενδιαφέρον της Τουρκίας παραμένει στη Μέση Ανατολή, ειδικότερα δε στην αποτροπή μετεξέλιξης των Κούρδων της Συρίας σε οιονεί κρατική οντότητα στο πρότυπο των ομοεθνών τους στο Ιράκ, η Αγκυρα διατηρεί ψηλά στις προτεραιότητές της και την Ανατολική Μεσόγειο. Μπορεί η εξουδετέρωση και απώθηση των κουρδικών πολιτοφυλακών από τη συνοριακή γραμμή με τη Συρία να είναι ζωτικής σημασίας, καθότι Κούρδοι Συρίας και Τουρκίας συνδέονται οργανικά και ιστορικά, εντούτοις οι πυκνές εξελίξεις με επίκεντρο την ενέργεια σε Αίγυπτο, Ισραήλ και Κύπρο υποχρεώνουν την Αγκυρα να προβαίνει σε ενέργειες που εκτιμά ότι κατοχυρώνουν τα συμφέροντά της. Η επιθετικότητά της οφείλεται στο γεγονός ότι δεν συνομιλεί με τα περισσότερα κράτη της περιοχής, με αποτέλεσμα να στρέφεται στη Λιβύη για να αποκτήσει έρεισμα σε κάποια περιφερειακή δύναμη. Πάντως, ο αυτοαποκλεισμός της διόλου δεν αποκλείεται να την ωθήσει στην ανάληψη πρωτοβουλιών, με την προτροπή και τρίτων δυνάμεων, ώστε να «διορθώσει» τις σχέσεις με Αίγυπτο ή/και Ισραήλ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή