Σε αντίθεση με τα πρόσφατα «Εσώψυχα» (εκδ. Ιανός), όπου η αφήγηση του Ντίνου Χριστιανόπουλου για τις γάτες του μοιάζει σαν βελόνα στ’ άχυρα, στο αφιέρωμα του περιοδικού «Εντευκτήριο» (τ. 117-118) για τα «Κατοικίδια» βρίσκει περίοπτη θέση. Συγκατοικεί μάλιστα, εκτός άλλων, με την «Ωδή στην κότα μου» του Γιώργου Ιωάννου, το «Πώς παραγκωνιζόμαστε» του Χούλιο Κορτάσαρ («Αργόστροφοι και υπερόπτες, αφήσαμε να περάσουν χιλιετίες δίχως ν’ απαντήσουμε στις κλήσεις τους, δίχως ν’ αναρωτηθούμε από πού έρχονταν, ποιοι ήταν στην άλλη άκρη αυτής της γραμμής που μια τρεμουλιαστή ουρά κουράστηκε να μας τη δείχνει σ’ όλα τα σπίτια του κόσμου», μτφ. Αχιλλέα Κυριακίδη), το σημείωμα του Πάνου Αχτσιόγλου για τα «Ζώα και τους ανθρώπους στον κινηματογράφο», τη «Γάτα σε άδειο διαμέρισμα» της Βισουάβα Σιμπόρσκα (μτφ. Δημήτρη Χουλιαράκη): «Να πεθαίνεις – αυτό δεν πρέπει να το κάνεις σε μια γάτα / Γιατί και τι να κάνει η γάτα σ’ ένα άδειο διαμέρισμα…». Στη φωτογραφική 16σέλιδη ένθεση του περιοδικού εικόνες του Μαραθώνα (2015-2018) και των ανθρώπων του από τον Μπάμπη Κουγεμήτρο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ