Το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ

Με νωπές ακόμη τις εντυπώσεις από αυτό που ο συγγραφέας ονομάζει «παροξυσμό» και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει το δίλημμα για την κεντροαριστερή του μετάλλαξη ή την οπισθοδρόμηση σε ένα «μικρότερο και καθαρό κόμμα», ο Λευτέρης Κουσούλης επιχειρεί την αποτύπωση του πολιτικού φαινομένου, όπως εδραιώθηκε το 2015. Συγκεντρώνοντας σε έναν τόμο από τις Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις κείμενα και παρεμβάσεις του στον Τύπο (κυρίως από «Το Βήμα της Κυριακής») καταγράφει ουσιαστικά τη σταδιακή εξέλιξη του συριζαϊκού εγχειρήματος, που ξεκίνησε ως σχέδιο πολιτικής κυριαρχίας για να καταλήξει στην κυβερνητική αλλαγή της 7ης Ιουλίου 2019. Να με τι έμοιαζε, για παράδειγμα, ο Απρίλιος του 2015: «Μέσα από την ψευδή διαίρεση μνημόνιο και αντιμνημόνιο, εγκαταστάθηκε ένα πολιτικό ψεύδος. Γοήτευσε, κινητοποίησε και απέφερε πολιτικούς καρπούς… Ομως… όπου υπάρχει γοητεία, υπάρχει και απογοήτευση. Κανένα ψεύδος δεν διαρκεί για πάντα» (σ. 23). Οπως ισχύει και για κείμενα άλλων αναλυτών της περιόδου που δεν πείστηκαν από τις ψευδεπίγραφες υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι λίγες οι φορές που ο Κουσούλης επιβεβαιώνεται για την προβλεπτικότητά του ήδη από τις πρώτες σελίδες. Διαβάζοντάς το εκ των υστέρων, ένα σημείωμα του 2016 αποκτά ξεχωριστό ενδιαφέρον: «Η πολιτική κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τους υμνητές της, βρίσκεται πλέον μπροστά στην πρώτη της αμφισβήτηση… Η ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ… διαμορφώνει νέες συνθήκες στο μέτωπο της πολιτικής σύγκρουσης στη χώρα» (σ. 34). Οι ίδιοι οι τίτλοι των υποκεφαλαίων – καθώς εκτυλίσσεται η αφήγηση από χρονιά σε χρονιά – είναι δηλωτικοί για τις φάσεις του «παροξυσμού πολιτικού ανορθολογισμού και βίαιου λόγου», κατά τη διατύπωση του συγγραφέα: «Μικρόκοσμος και περίκλειστη χώρα», «Το ανώτερο στάδιο της εξαπάτησης», «Καθεστωτικός ακτιβισμός», «Το επίδομα και το αντίδοτό του».