Δηλητήριο και φθόνος

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέθεσε στον Απόστολο Δοξιάδη και την Ειρήνη Αγαπηδάκη την πρόνοια των ασυνόδευτων ανηλίκων που βρίσκονται σε προσφυγικά στρατόπεδα ή, άστεγα και απροστάτευτα, στους δρόμους. Σε μεγάλο βαθμό, όμως, πολλοί γενικώς «ευαίσθητοι» υποδέχτηκαν αυτή την πρωτοβουλία με αισθήματα απαξίας. Στα κοινωνικά δίκτυα χύθηκε πολύ δηλητήριο για τα πρόσωπα που ορίστηκαν. Απλός φθόνος από πρόσωπα που ανέχτηκαν για χρόνια το αίσχος της Ειδομένης, της Μόριας και των άλλων ανοιχτών στρατοπέδων υποδοχής στα νησιά; Περισσότερο άδικη ήταν η αντίδραση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, επικεφαλής του ελληνικού γραφείου της Διεθνούς Αμνηστίας, που ισχυρίστηκε ότι τα παιδιά άνω των 15 ετών εξαιρούνται από τις «ευάλωτες κατηγορίες», άρα προορίζονται για απέλαση. Οπως επισήμανε ο καθηγητής Παύλος Ελευθεριάδης, «αυτό είναι απόλυτα ανακριβές. Ο νόμος (4636/2019) – λέει ο καθηγητής – δεν ορίζει ότι οι άνω των 15 υπάγονται στην ταχεία διαδικασία. Λέει μόνο ότι σε καμία περίπτωση οι κάτω των 14 αλλά και άλλες κατηγορίες δεν πρέπει να υπάγονται στην ταχεία διαδικασία». Τι θα γίνει με τις κατηγορίες αυτές; Είναι στα χέρια των αρχών που ελέγχονται από την κοινωνία των πολιτών – και πάντως αυτό δεν σημαίνει άμεση απέλαση.