Οι διεθνείς σχέσεις βασίζονται πολλές φορές και στην καλή προαίρεση. Είναι άλλο όμως η καλή προαίρεση να εκλαμβάνεται ως αυτό που είναι και άλλο να ερμηνεύεται ως ένδειξη αδυναμίας. Καλή προαίρεση δεν σημαίνει υποχωρητικότητα. Σημαίνει άρση της καχυποψίας. Είναι δείγμα της διάθεσης και της βούλησης μιας χώρας για την οικοδόμηση ενός πεδίου εμπιστοσύνης πάνω στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί μια σχέση καλής γειτονίας.

Η χώρα μας κινείται σταθερά απέναντι στην Τουρκία με βάση αυτήν την αρχή. Ασφαλώς υπάρχουν διαφωνίες και ζητήματα προς επίλυση. Δυστυχώς όμως η Αγκυρα δείχνει να κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη της καλής προαίρεσης και του εποικοδομητικού διαλόγου. Καλή προαίρεση με ρεκόρ παραβιάσεων και εμπρηστικές δηλώσεις δεν μπορεί να υπάρξει. Οπως δεν μπορεί να υπάρξει με παραβιάσεις της κοινής δήλωσης για το Προσφυγικό.

Η αλλαγή πλεύσης της Αθήνας είναι επομένως η ενδεδειγμένη αντίδραση απέναντι στην τουρκική στάση. Η σκληρή ρητορική που υιοθετεί η ελληνική πλευρά στέλνει το μήνυμα πως οι συμπεριφορές νταή δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές επ’ άπειρον. Και ούτε βεβαίως πως μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε συνάντηση ή διαπραγμάτευση με την αποτυχία του αποτελέσματος να είναι προδιαγεγραμμένη.

Εύχεται κανείς το μήνυμα να φτάσει γρήγορα στην απέναντι πλευρά και να πέσουν οι τόνοι. Είναι ο μόνος τρόπος για να επιστρέψουν οι σχέσεις στην επικράτεια τουλάχιστον της καλής προαίρεσης. Αλλος τρόπος συνύπαρξης δεν μπορεί να υπάρξει.