Η επιλογή της Τουρκίας να «κατασκευάσει» (ή σκηνοθετήσει) μια συμφωνία με τη Λιβύη για τα θαλάσσια σύνορα είναι συνεπής με τη μακρά πολιτική της γειτονικής χώρας. Ενα νεφέλωμα διεκδικήσεων, ένας «θόρυβος» απαιτήσεων, πολλαπλές νομικοφανείς σοφιστείες, διάσπαρτες αμφισβητήσεις και πίσω από όλα ένα μιλιταριστικό τελικό επιχείρημα. Την Τουρκία δεν την ενδιαφέρει ακριβώς η νομική τεκμηρίωση των αιτημάτων, όσο, διά της εγέρσεώς τους, η πρόκληση αστάθειας στον αντίπαλο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή