Σε θεωρητική βάση, μια νομοθετική παρέμβαση για τις πορείες προωθείται πρωτίστως με το βλέμμα στραμμένο στο συντηρητικό ακροατήριο. Στο δόγμα «νόμος και τάξη» είναι το κοινό που φαίνεται περισσότερο προσκολλημένο – και η δυναμική ένστολη παρουσία αντιμετωπίζεται ως αναγκαιότητα. Για τους πιο σκληροπυρηνικούς, η στολή αυτή ντύνει την εξουσία και φροντίζει για την ευνομία. Με το βλέμμα σε αυτό το ακροατήριο, ένα περιοριστικό πλαίσιο για τις πορείες και τις μαζικές κινητοποιήσεις είχαν εξετάσει τόσο η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή όσο και η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Τα σχέδια δεν προχώρησαν για διαφορετικούς λόγους σε κάθε περίοδο: Ο Καραμανλής δεν ήθελε να μπει σε μια αντιπαράθεση με την αριστερή πλευρά του χάρτη, ο Σαμαράς είχε να διαχειριστεί μια συγκυβέρνηση με τον Ευάγγελο Βενιζέλο – και σε πρώτη φάση και με τον Φώτη Κουβέλη. Για την παρέμβαση που επίκειται, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προφανώς διαθέτει αυτονομία. Αλλά δεν θεωρεί απλώς ότι οι συνθήκες έχουν ωριμάσει για να προχωρήσει σε μέτρα που μπορεί να τροφοδοτήσουν ένα συγκρουσιακό κλίμα. Η οπτική του Μαξίμου για τις πορείες δεν περνά μέσα από το δόγμα «νόμος και τάξη», τουλάχιστον δεν είναι αυτό το βασικό κίνητρο. Η νομοθετική αλλαγή έχει να κάνει περισσότερο με τη «ζωή στην πόλη» και θα επιδιωχθεί να συνδεθεί με την «κοινωνία των πολιτών».
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ