Ενα από τα δυνητικά προβλήματα της πρόσφατα ολοκληρωθείσας συνταγματικής αναθεώρησης σχετίζεται με τον νέο τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ανήκω σε αυτούς που υποστήριξαν και συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι α) άλλο η αναγκαία, λόγω της κακής χρήσης που έχει γίνει από αρκετά κόμματα, κατάργηση της διάλυσης της Βουλής για την εκλογή του Προέδρου και άλλο η παραφθορά του ίδιου του θεσμού του Προέδρου μέσα από τον τρόπο εκλογής του, β) εκλογή Προέδρου με τις ψήφους ενός μόνο κόμματος και, ακόμα χειρότερα, με σχετική πλειοψηφία των βουλευτών, δεν ταιριάζει ούτε στην (υπερκομματική) σύλληψη, ούτε στον (υπερασπιστικό του πολιτεύματος) ρόλο, ούτε στο (αναγκαστικά αυξημένο) κύρος του προσώπου που ενσαρκώνει κάθε φορά τον θεσμό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή