Ναι μεν το μνημόνιο αμοιβαίας κατανόησης, που υπέγραψαν η Τουρκία και η Λιβύη, απλώς περιγράφει τους τομείς συνεργασίας δύο κρατών – ότι το ένα, η Λιβύη, είναι ιδιαιτέρως ασταθές δεν σημαίνει τίποτα – και, επίσης ναι, δεν αποτελεί διμερή συμφωνία με δεσμευτικό χαρακτήρα. Ωστόσο, δικαίως, η ελληνική πλευρά εξανίσταται και διαμαρτύρεται, διότι, σε κάθε περίπτωση, η Αγκυρα επιδιώκει να εγκαθιδρύσει κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο, να δηλώσει ότι θα είναι συμμέτοχος στην όποια μοιρασιά υποθαλάσσιου πλούτου επιχειρηθεί εκεί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή