ΝΑΤΟ και Ελλάδα

Η διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο για να γιορτάσει τα εβδομήντα χρόνια από την ίδρυση της συμμαχίας ανέδειξε περισσότερο τις πολλαπλές διαιρέσεις και τα προβλήματα παρά την ενότητα του χώρου. Ολοι εναντίον όλων. ΗΠΑ, Γαλλία, Τουρκία, Γερμανία, Βαλτικές χώρες και βέβαια Ελλάδα, κ.ά. με αποκλίνουσες απόψεις και βαθιές αντιθέσεις. Οι πρόσφατες δηλώσεις του Εμ. Μακρόν (στην πολυσυζητημένη συνέντευξή του στον «Economist»), ο  οποίος περιέγραψε το ΝΑΤΟ ως «εγκεφαλικά νεκρό» (brain-dead) ανέδειξαν το πρόβλημα, έστω και λίγο άγαρμπα. Αλλά οι δηλώσεις αυτές, παρά τις αντιδράσεις που προκάλεσαν και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, τάραξαν τα νερά. Ανοιξαν μια συζήτηση για την ευρωπαϊκή άμυνα που καλό είναι να απασχολήσει και την Ελλάδα. Ο Εμ. Μακρόν είπε ορισμένες δυσάρεστες αλήθειες, όπως π.χ. ότι δεν υπάρχει κανένας αποτελεσματικός στρατηγικός συντονισμός στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ λειτουργούν μονομερώς είτε πρόκειται για τη Συρία (απόσυρση στρατευμάτων, εγκατάλειψη Κούρδων) είτε για άλλα θέματα, το άρθρο 5 της Συμμαχίας (ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής – επίθεση εναντίον ενός ισοδυναμεί με επίθεση σε όλους) που συνιστά τον ακρογωνιαίο λίθο του ΝΑΤΟ είναι αμφίβολο εάν όντως μπορεί να ενεργοποιηθεί κάτω από τις κρατούσες συνθήκες. Η Ευρώπη κινδυνεύει να συνθλιβεί ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα, απέναντι στην οποία ο Μακρόν πιστεύει ότι οι Ευρωπαίοι συμπεριφέρονται με «κάποια αφέλεια» αδυνατώντας μέχρι στιγμής να αναπτύξουν κοινή στρατηγική, έστω κι αν την έχουν ταξινομήσει ως «συστεμικό ανταγωνιστή» («systemic rival»).