Μια (όχι και τόσο) ελληνική τραγωδία

Ενας άντρας ξεπουλάει γυναίκα και παιδί πάνω στη μέθη του σε ένα πανηγύρι κάπου στα νότια της Αγγλίας, στην Κομητεία του Ντόρσετ. Απίθανο; Οχι και τόσο, αν πιστέψουμε τον προσεκτικό ανατόμο της επαρχιακής Αγγλίας του 19ου αιώνα και των αρχών το 20ού Τόμας Χάρντυ (1840-1928). Γιατί, υπονοείται, ο άντρας είχε παντρευτεί ήδη από τα 18 του, γιατί το μεθύσι πολλά δεινά επιφέρει κατά την ηθικολογία της εποχής και όχι μόνο, γιατί δεν είναι παρά ένας φτωχός περιπλανώμενος θεριστής σιτηρών που ζει μεροδούλι μεροφάι, γιατί σε τελική ανάλυση τέτοια πράγματα συνέβαιναν τότε, πάντα κατά τον Χάρντυ. Και η γυναίκα; Υποταγμένη στην κυκλοθυμία και αγανακτισμένη ταυτόχρονα από την απαράδεκτη συμπεριφορά του συζύγου της, θα ακολουθήσει πειθήνια τον αγοραστή της, έναν ναυτικό που ευτυχώς γι’ αυτήν και για την κόρη της θα αποδειχθεί καλότροπος και δεκτικός. Ο σύζυγος, ο Μάικλ Χέρτσαρντ, θα την αναζητήσει το επόμενο πρωί επί ματαίω. Τυραννισμένος από την ντροπή και τις ενοχές θα ορκιστεί να μη βάλει σταγόνα αλκοόλ στο στόμα του επί είκοσι ένα συναπτά έτη, και θα τηρήσει τον όρκο του. Ο καθείς ακολουθεί πια τον δρόμο του.