«Γιατί τυφλωθήκαμε, δεν ξέρω, ίσως μια μέρα να καταφέρουμε να μάθουμε τον λόγο. Θέλεις να σου πω αυτό που νομίζω; Λέγε. Νομίζω ότι δεν τυφλωθήκαμε, νομίζω ότι είμαστε τυφλοί. Τυφλοί που βλέπουν. Τυφλοί που δεν βλέπουν κι ας βλέπουν». Αυτό το σκληρό πολιτικό επί της ουσίας μήνυμα, αλλά ταυτόχρονα τόσο κοινωνικό και ανθρώπινο θέλησε να περάσει ο βραβευμένος με Νομπέλ Λογοτεχνίας Ζοσέ Σαραμάγκου στο βιβλίο του «Περί τυφλότητας». Τι γίνεται, όμως, όταν υπάρχει ένας… φάρος που μπορεί να φωτίζει τους τυφλούς; Να τους δίνει ξανά ζωή, ελπίδα, κουράγιο να αντιμετωπίσουν ίσως την πιο βαριά αναπηρία;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ