Μερικά πράγματα στη ζωή είναι αμετάφραστα, όπως άλλα είναι άρρητα, κι ίσως καλύτερα έτσι. Η έκφραση «Eyes wide shut» που αποδίδεται στα ελληνικά με το «Μάτια ερμητικά κλειστά», εμπεριέχει μια σημαντική αλήθεια: τα μάτια της ψυχής μας είναι ορθάνοιχτα μόνον όταν τα σφαλίζουμε για να παραδοθούμε στην αγκαλιά του Μορφέα. Μόνον τότε κυριαρχεί η παραίσθηση του ασυνειδήτου και ερχόμαστε σε επαφή με τις βαθύτερες επιθυμίες, τους ανομολόγητους φόβους μας. Οι εικόνες που βλέπουμε είναι παράδοξες, όσο και αποκαλυπτικές. Κανένα όνειρο, όσο ζωντανό και εάν είναι, δεν μπορεί να αποδοθεί καλλιτεχνικά. Ολα τα καλά έργα τέχνης, όμως, έχουν την ασυνάρτητα συνεκτική ποιότητα των ονείρων. Πρόσφατα διαπίστωσα ότι ούτε ένα όνειρο δεν θυμάμαι να αφηγηθώ! Υπέροχα σκέφτηκα. Θα δω σήμερα ένα και μετά θα το αφηγηθώ! Ονειρο κατά παραγγελία! Και πράγματι: Το ίδιο βράδυ είδα όνειρο που μετά θυμόμουν, μπήκα μάλιστα τις επόμενες μέρες, ή μάλλον νύχτες, σε κυκεώνα ονείρων όλο και πιο επικίνδυνων και δραματικών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή