Σε όλα περίπου τα σοβαρά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής η χώρα οφείλει να αναζητήσει λύσεις που περνούν από τα χέρια της. Κανένας ξένος ηγέτης ή μεγάλη τρίτη χώρα, όσες διαβεβαιώσεις στήριξης και συμπαράστασης κι αν δώσει, δεν πρόκειται την κρίσιμη στιγμή να συστρατευτεί δίπλα μας για να αναχαιτίσει τον όποιο οπλισμένο εισβολέα. Με την ίδια λογική οφείλουμε να αντικρίσουμε το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα σήμερα. Τις αστείρευτες μεταναστευτικές ροές από τον γείτονά μας στην Ανατολή. Οφείλουμε να σταθμίσουμε αντικειμενικά τα πράγματα και να δούμε το πρόβλημα από την αρχή. Ξεκινώντας από ένα αναπάντητο ερώτημα. Γιατί το πρόβλημα δημιουργήθηκε τώρα; Από το 2015 δηλαδή κι έπειτα; Δεν υπήρχε φτώχεια στις χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής προηγουμένως; Εμφύλιες συγκρούσεις κι εθνικές εκκαθαρίσεις δεν γίνονταν πριν από το 2015; Το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) έκανε την εμφάνισή του γύρω στο 2010. Γιατί οι «πρόσφυγες» άρχισαν να πλημμυρίζουν την Ευρώπη μετά ουσιαστικά το 2015; Και το κυριότερο. Στην Αφρική, κατά κύριο λόγο, αυτοί που υφίστανται ανηλεείς διώξεις είναι οι χριστιανοί (από την Μπόκο Χαράμ, τους Φελάνι και την Αλ Σαμπαάμπ κυρίως). Γιατί αυτοί που επιχειρούν να περάσουν στην Ευρώπη ως διωκόμενοι είναι κυρίως μουσουλμάνοι;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ