Μόνο κραυγές, καμία ουσία

Από τη μια, ένας πρωθυπουργός που παίρνει από δημοσιογράφο το κινητό του και το κρύβει στην τσέπη του για να αποφύγει να δει και να σχολιάσει, μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, την εικόνα ενός τετράχρονου παιδιού που πάσχει από σοβαρή ασθένεια και είναι ξαπλωμένο στον διάδρομο νοσοκομείου λόγω των ελλείψεων του συστήματος υγείας ή κρύβεται σε φορτηγό – ψυγείο για να αποφύγει δυσάρεστες ερωτήσεις. Από την άλλη, ένας πρόεδρος που ασχολείται ενδελεχώς με το πόσες φορές τραβάνε οι πολίτες το καζανάκι, αντιδρά στους λαμπτήρες LED γιατί τον κάνουν «να φαίνεται περισσότερο πορτοκαλί» και τα βάζει με μια 16χρονη ακτιβίστρια σαν να βρίσκονται στο προαύλιο του σχολείου. Δύο ηγέτες που προβάλλουν κραυγές και όχι την ουσία της πολιτικής. Ο πρώτος, ο βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, επανεξελέγη την Πέμπτη με θριαμβευτικά ποσοστά. Ο δεύτερος, ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επανεκλεγεί τον ερχόμενο Νοέμβριο. Μια τέτοια προσέγγιση στην πολιτική επιθυμούν, τελικά, οι ψηφοφόροι;