κέφτομαι συχνά πως όχι μόνο το θέατρο αλλά όλες, τουλάχιστον οι παραστατικές, τέχνες καταπιάνονται με καταστάσεις σε κρίση, κοινωνική, οικονομική, ηθική είτε ατομική και οικογενειακή είτε των θεσμών και των κοινωνιών. Φοβάμαι πως δεν θα υπήρχε πιο πληκτικό θέμα για μυθιστόρημα, σκηνικό γεγονός, φιλμ ή χορόδραμα από την έκθεση μιας ισορροπημένης, ευτυχισμένης ανέφελης, τίμιας και άνετης ζωής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή