Τα πράγματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις στράβωσαν το 2004, αμέσως μετά τη διακυβέρνηση Σημίτη. Δεν στράβωσε μόνο η προοπτική προσφυγής στη Χάγη για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών. Στράβωσε και το Κυπριακό, η λύση του οποίου θα μετέτρεπε την Κύπρο σε τμήμα μιας σύντομης, ευρωπαϊκής λύσης ενός ζητήματος, μια από τις βασικές παραμέτρους του οποίου είναι η κατοχή του 37% των εδαφών της νήσου από τον τουρκικό στρατό. Μακροπρόθεσμα, στράβωσε και η οικονομία της χώρας, αφού προκρίθηκε ένα μοντέλο άγριου κρατισμού, τον οποίο αποθέωσε το πελατειακό κράτος.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ