Το βρετανικό Εργατικό Κόμμα παλεύει να συνέλθει από μία συντριπτική εκλογική ήττα, όπου πολλοί από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του γύρισαν την πλάτη τους στο κόμμα. Αν θέλει να την ξεπεράσει, πρέπει να αφιερώσει χρόνο στο να καταλάβει τι πήγε στραβά. Και η ανάλυσή του πρέπει να υπερβεί τους υπερασπιστές του Τζέρεμι Κόρμπιν, που υποστηρίζουν ότι ευθύνεται αποκλειστικά το Brexit, και τους αντιπάλους του, που επιρρίπτουν όλες τις ευθύνες στον ηγέτη και τον «κορμπινισμό». Είναι επίσης πιθανό να αντανακλά το εκλογικό αποτέλεσμα μία πολύ πιο μακροχρόνια και βαθύτερη τάση, με το κόμμα να έχει χάσει την εμπιστοσύνη των κοινοτήτων που εκπροσωπούσε επί μακρόν αλλά που έχουν χάσει πλέον την πίστη τους στην ικανότητα του εκλογικού συστήματος να αλλάξει τη ζωή τους προς το καλύτερο. Οποια και αν είναι η τελική ετυμηγορία, το Εργατικό Κόμμα θα πρέπει να αλλάξει αν θέλει να επανασυνδεθεί με την ευρεία συμμαχία ψηφοφόρων που χρειάζεται προκειμένου να ανακτήσει την εξουσία. Καθώς το κάνει όμως αυτό, δεν πρέπει να ξεχάσει το ένα πράγμα στο οποίο είχε δίκιο σε αυτές τις εκλογές. Οι Εργατικοί ορθώς αντιλήφθηκαν τη σπουδαιότητα της οικονομικής και περιβαλλοντικής πρόκλησης που αντιμετωπίζει η χώρα και ορθώς προσέφεραν φιλόδοξες λύσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή