Για ποια θέματα τσακωθήκαμε τις τελευταίες, σκάρτες, δεκαπέντε μέρες; Για τα ξεχειλωμένα εσώρουχα των διαδηλωτών, για τον χριστουγεννιάτικο στολισμό της Αθήνας, για τον Σημίτη, τα Εξάρχεια, το Santa Run, τα αρχαία του σταθμού της Βενιζέλου, τον Δημήτρη Ινδαρέ και την αστυνομική βία. Από σήμερα όμως είμαστε σε απόσταση αναπνοής από τα Χριστούγεννα. Και με τον ίδιο ακριβώς παροξυσμό του θυμικού που μας κάνει να επικεντρωνόμαστε σε στιγμιότυπα, αγνοώντας την ουσία, από τη Ματρόζου στο Κουκάκι, θα βρεθούμε στη στολισμένη Σταδίου της δεκαετίας του 1960, σε κάποιον Αγιο Βασίλη του 1970, σε ένα χριστουγεννιάτικο δένδρο του 1980. Από τα συρτάρια της νοσταλγίας θα βγουν κάτι λουστρινένια παπουτσάκια, φουστανάκια γιορτινά, χνουδωτοί σκούφοι. Θα νομίζουμε ότι μυρίζουμε τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα της μάνας μας (δεν ξέρω κανένα παιδί, ούτε της γενιάς μου ούτε των επόμενων, που να του άρεσαν οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα), θα θυμηθούμε τα παλιακά στολίδια και το γιορτινό ΜΙΝΙΟΝ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή