…Την πρώτη φορά ήταν το 2014. Τη δεύτερη έφευγε το ’16 κι έμπαινε το ’17. Το ρολόι έδειχνε μεσάνυχτα. Η Θεσσαλονίκη, ντυμένη στα γιορτινά της, περίμενε τον κόσμο που κλεισμένος στη θαλπωρή των σπιτιών ετοιμαζόταν να γιορτάσει πανηγυρικά την έλευση του νέου έτους. Εκείνον η αλλαγή θα τον έβρισκε στον δρόμο – μαζί με μερικές δεκάδες ακόμη «παιδιά» που τις παγωμένες  νύχτες, Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, διασχίζουν με το μηχανάκι την πόλη, χτυπούν τα κουδούνια μας, για να αφήσουν αστραπιαία την παραγγελία και να ξαναχαθούν μέσα στη νύχτα. Και στο σκοτάδι της εργασιακής εκμετάλλευσης. Αυτές είναι οι γιορτές ενός ντελιβερά…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή