Η ατζέντα δεν αλλάζει

Η κατηφόρα του «Βικελίδης» για τον ΠΑΟΚ. Η ανηφόρα του Ολυμπιακού ως την νίκη επί του Παναθηναϊκού. Τα δύο μεγάλα αποτελέσματα της 17ης αγωνιστικής που επέτρεψαν στους Πειραιώτες να ξαναπιάσουν το τιμόνι του οδηγού στην κούρσα του πρωταθλήματος. Θεωρητικά έχουμε μια διαδρομή γεμάτη σασπένς και ενδιαφέρον. Πρακτικά; Ηρθε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων από εκείνους που έχουν την ευθύνη της διεξαγωγής. Γιατί ό,τι προηγήθηκε – αλλοιώνοντας τον βαθμολογικό πίνακα – δεν διαγράφεται. Και ό,τι ακολουθεί έχει πάψει προ πολλού να έχει τη δικαιολογία του «δεν ήξερα». Ο Χέρμπερτ Χούμπελ παραμονή Χριστουγέννων με την επιστολή του έδειξε ξεκάθαρα πως και γνωρίζει και πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Την ίδια στιγμή οι σοκαριστικές καταγγελίες του Ολυμπιακού για όσα συμβαίνουν σε ολόκληρο το φάσμα του ποδοσφαίρου μας έχουν φέρει στην επιφάνεια και το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος. Το σκάνδαλο πολυιδιοκτησίας και ο εκατομμυριούχος σερβιτόρος ανιψιός. Οι έξι δανεικοί σε μια ομάδα. Οι αποδεδειγμένες εργασιακές σχέσεις γιου δικαστή (της ΕΠΟ) και συζύγου διεθνούς διαιτητή με τον τηλεοπτικό σταθμό του Ιβάν Σαββίδη. Τα… μυστήρια του VAR που κάθε εβδομάδα προσθέτουν και άλλους κρίκους στην αλυσίδα της ντροπής. Τα γεγονότα βίας που έμμεσα την Κυριακή στοίχισαν τη ζωή ενός ανθρώπου στη Θεσσαλονίκη. Η ατζέντα είναι συγκεκριμένη. Και δεν αλλάζει γιατί ο ΠΑΟΚ έχασε έπειτα από 51 ματς (!) ή γιατί ο Ολυμπιακός επέστρεψε δικαίως στην κορυφή. Είναι ώρα για αποφάσεις. Για λύσεις. Από τις συνομοσπονδίες αλλά και από την κυβέρνηση που ως τώρα απλά παρατηρεί τα γεγονότα. Οσα συμβαίνουν, είναι τόσο σοβαρά που απειλούν ανά πάσα στιγμή το πρωτάθλημα να τιναχτεί στον αέρα. Οι μάσκες έπεσαν οριστικά. Και πλέον δεν υπάρχει επιστροφή αν δεν υπάρξουν και οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις. Το Σάββατο ο Μέλο Περέιρα, αρχιδιαιτητής της ΚΕΔ σε συνέντευξή του στην Πορτογαλία τα φόρτωσε όλα στις ομάδες. Αν μετά από μια διετία εδώ και αποδοχές που φέρεται να λύνουν οριστικά το βιοποριστικό του, πιστεύει ότι είναι μόνο… μελετητής της κατάστασης, τότε είναι απορίας άξιο για ποιο λόγο διατηρείται – ακόμη – στη θέση του…