Αν δεν τους βγάζει στη σέντρα δεν διορθώνονται…

Αυτός ο γύρος του ποδοσφαιρικού Κυπέλλου Ελλάδος έχει μια και μόνη χρησιμότητα: επιτρέπει στους προπονητές των ομάδων, που θέλουν τον Ιανουάριο να κάνουν μεταγραφές, να ξεκαθαρίσουν τις σκέψεις τους. Ο λόγος είναι απλός: όλοι μπορούν να δουν κάποιους αναπληρωματικούς να αγωνίζονται ως βασικοί και να κρίνουν, αν μελλοντικά μπορούν να τους εμπιστευθούν. Ο Ολυμπιακός π.χ. αγωνίστηκε στην Καλαμάτα έχοντας στη βασική του ενδεκάδα έπειτα από καιρό και τον Σισέ, αλλά και τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο. Ο έλληνας κυνηγός σκόραρε κι έδειξε, όπως και στα δύο παιχνίδια του πρωταθλήματος που αγωνίστηκε ως αναπληρωματικός, ότι σιγά-σιγά βρίσκει τη φόρμα του. Η πιθανότητα απόκτησης κάποιου ακραίου προφανώς και απομακρύνεται, ακόμα κι αν ο Ποντένσε και ο Σουντανί ταλαιπωρήθηκαν τελευταία. Ο Σισέ επίσης έδειξε να συνέρχεται, ενώ και ο Αβραάμ Παπαδόπουλος τα πήγε καλά. Δεν βλέπω να τρέχει ο Ολυμπιακός να αγοράσει στόπερ: ακόμα κι αν φύγει ο Μεριά έχει τέσσερις, ενώ στην Καλαμάτα έδειξε καλά στοιχεία στο ντεμπούτο του και ο νεαρός Μάρκοβιτς. Και στην άμυνα μεγάλη ανάγκη για προσθήκες δεν υπάρχει: το λέω γιατί μετά το ντέρμπι της Κυριακής (Ολυμπιακός – ΠΑΟ 1-0) αρκετοί στάθηκαν τόσο πολύ στις δυσκολίες του Μπα, που νόμιζες ότι ο Ολυμπιακός θα αποκτήσει όχι ένα στόπερ, αλλά τέσσερα. Τώρα ο Μαρτίνς πρέπει να προβληματιστεί για άλλα πράγματα: για το αν π.χ. χρειάζεται ένα μέσο ακόμα ή για το αν χρειάζεται ένα καλύτερο κυνηγό από τον Γκερέρο που δεν κατάφερε να σκοράρει ούτε στην Καλαμάτα.