Θα ήταν πάνω-κάτω στα τέλη των 80s, όταν στον κινηματογράφο Αλφαβιλ της Μαυρομιχάλη η παρακολούθηση του «Μελισσοκόμου» του Θόδωρου Αγγελόπουλου συνδυαζόταν με πολύ κρύο μέσα στην αίθουσα. Τα χρόνια πέρασαν, αλλά το κρύο επανήλθε ως ανάμνηση. Τη δεύτερη ημέρα του 2020, στον κινηματογράφο Studio, στην πλατεία Αμερικής. Κρύο, πολύ κρύο. Οχι μόνο δεν έβγαζες το μπουφάν, αλλά άναβες μαγκάλι και ας λιποθυμούσες από τις αναθυμιάσεις. Πέρα από την ατάκα «η τέχνη θέλει θυσίες», η τέχνη θέλει και τις ανάλογες συνθήκες για να την απολαύσεις. Αλλά και για να (ξανα)επισκεφθείς την όποια αίθουσα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή