Ο εκλογικός νόμος αποτελεί διαχρονικά προνόμιο της εκάστοτε κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, κατ’ ουσίαν της εκάστοτε κυβέρνησης. Οχι μόνο μεταπολιτευτικά, αλλά σχεδόν από συστάσεως του ελληνικού κράτους, εκείνη ελέγχει και αποφασίζει το εκλογικό σύστημα με το οποίο θα δώσει τη μάχη της επανεκλογής της. Ακόμα και η συνταγματική αναθεώρηση του 2001 που απαιτεί 200 ψήφους στη Βουλή για την άμεση εφαρμογή ενός νέου εκλογικού νόμου, διαφορετικά η μεταβολή μετατίθεται για τις επόμενες κάλπες, ελάχιστα άλλαξε τα δεδομένα: κάθε αλλαγή υπαγορεύεται από τους σχεδιασμούς και τις προβλέψεις της πλειοψηφίας για τις συνθήκες που θα επικρατούν την Κυριακή της κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης – με ορίζοντα ακόμα και στις επόμενες κάλπες. Κάπως έτσι, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα επένδυσε στο αναλογικό εκλογικό σύστημα και με αντίστοιχα κριτήρια ετοιμάζεται σήμερα η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την κατάργησή του, επιστρέφοντας στο μοντέλο του εκλογικού μπόνους για το πρώτο κόμμα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή