Οι πλειστηριασμοί ακινήτων είναι δυστυχώς μια πραγματικότητα που δεν μπόρεσε να αποφύγει η ελληνική κοινωνία. Είναι δε μια πραγματικότητα που κινείται ανεξάρτητα από το τέλος των Μνημονίων και την έξοδο από την κρίση. Κόντρα μάλιστα στην όποια βελτίωση του οικονομικού κλίματος, εκείνοι κινούνται σε αντίθετη τροχιά: σύμφωνα με έρευνα, οι πλειστηριασμοί ακινήτων ήταν αυξημένοι κατά 7% το 2019 σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, ενώ για το τρέχον έτος έχουν προγραμματιστεί ήδη 4.238.

Τα στοιχεία αυτά καταδεικνύουν μια πραγματικότητα, την οποία δεν μπορεί να αλλοιώσει κανένα σύνθημα πλέον, όπως το αλήστου μνήμης «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Και ευτυχώς. Οι ψεύτικες εκείνες υποσχέσεις δημιούργησαν την πλάνη πως θα αρκούσαν η πολιτική βούληση και μια απλή ρύθμιση για να διατηρήσουν οι χρεωμένοι ιδιοκτήτες τα ακίνητά τους. Η μόνη πραγματική ρύθμιση όμως είναι να υποβάλει κανείς αίτηση στην ηλεκτρονική πλατφόρμα

για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Η σχετική προθεσμία λήγει στα τέλη Απριλίου και, όπως όλα δείχνουν, δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία.

Είναι πλάνη πως όλα τα ακίνητα που πλειστηριάζονται είναι βίλες και επαύλεις κακοπληρωτών. Πολλά από αυτά είναι μικροϊδιοκτησίες που αποκτήθηκαν με κόπο και τώρα οι ιδιοκτήτες τους, θύματα οι ίδιοι της κρίσης, κινδυνεύουν να τα χάσουν. Αυτοί οι δεύτεροι είναι που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παραπλανηθούν για ακόμη μία φορά. Το ξέρουν όλοι πια, το τίμημα της πλάνης είναι πολύ υψηλό.