Μπορούμε να φανταστούμε την Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του 1920; Μπορούμε, αλλά η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική από την πάντα εξωραϊστική νοσταλγία. Η πρωτεύουσα, που εκείνη την εποχή δεν είχε ακόμη ολοκληρώσει τη μετάβασή της από την εποχή του χωματόδρομου στα χρόνια της ασφάλτου, είχε δεχτεί έναν μεγάλο αριθμό μικρασιατών προσφύγων που αύξησαν κατακόρυφα τον πληθυσμό της. Οι δομές της, οι περισσότερες ούτως ή άλλως υποτυπώδεις, άρχισαν πλέον να γίνονται προβληματικές. Και το πρώτο που κλάταρε ήταν το σύστημα ύδρευσης. Οι περιστάσεις απαιτούσαν σύγχρονα – για την εποχή εκείνη – έργα. Το Ελληνικό Δημόσιο, η αμερικανική κατασκευαστική εταιρεία Ούλεν και η Τράπεζα των Αθηνών υπέγραψαν ιστορική συμφωνία. Οι εργασίες άρχισαν και, λίγα χρόνια αργότερα, το φράγμα του Μαραθώνα ήταν έτοιμο. Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν στις 25 Οκτωβρίου, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Παύλου Κουντουριώτη (το 1935 έγινε η παλινόρθωση της βασιλείας) και του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου. Αλλά ως επίσημη χρονολογία έναρξης λειτουργίας καταγράφηκε το 1930. Ετσι φέτος έχουμε τη συμπλήρωση 90 χρόνων από τη δημιουργία του φράγματος του Μαραθώνα. Ενα από τα έργα-διαβατήρια για τη νέα εποχή της πρωτεύουσας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή