Στο έκτο «καθαρόαιμο» μυθιστόρημά του ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης σοδιάζει τα ρέστα της ταραγμένης περιόδου που προηγήθηκε της Αποστασίας και τα μοιράζει από τις εργατικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης και το λαμπρό ξενοδοχείο Μεντιτερανέ μέχρι τα άδυτα των πόλων εξουσίας στην Αθήνα. Η κάτοψη της χώρας σε μια ξέφρενη διαδρομή γεμάτη αντιφάσεις και αστάθμητους παράγοντες. Είναι η εποχή που οι μιλημένοι – κάτω από κομματικούς μανδύες και κοινωνικά ορμητήρια – πιστεύουν ότι ξέρουν πώς παίζεται το παιχνίδι. Διαπιστώνουν πως τελικά είναι «ψείρες πάνω στην κληματαριά» (για να δανειστούμε μια φράση του βιβλίου), αν και νόμισαν πως ήταν λιοντάρια στην αρένα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή