Αν ως πρότυπο δικαστή σκιτσάρουμε έναν άνθρωπο με κρίση και πνευματική εντιμότητα, με στέρεη λογική και αισθήματα, με ευαισθησία και καλλιέργεια, με παιδεία και ανοικτούς ορίζοντες, με κοινωνική και αισθηματική ευφυΐα, με αίσθηση του ωραίου και ταχύτητα σκέψης, με επίγνωση του θεσμικού ρόλου του και με σεβασμό στους πολίτες, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου ασφαλώς θα είναι στο κάδρο. Από τα πρώτα χρόνια της θητείας της στο Συμβούλιο της Επικρατείας έδειξε ότι ανταποκρίνεται στο πρότυπο αυτό. Είναι νομικός με πολλές επιστημονικές και κοινωνικές δραστηριότητες, που παρακολουθεί τις εξελίξεις του δικαίου στη θεωρία και στη δικαστική πρακτική, πέρα και από τον ελληνικό και τον ευρωπαϊκό χώρο. Επί τέσσερις σχεδόν δεκαετίες παρέμεινε δικαστής με ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά και με άποψη, ο οποίος ξέρει να μάχεται αλλά και να συνθέτει και ο οποίος, πάντως, λειτούργησε με γνώμονα την απονομή ουσιαστικής δικαιοσύνης, χωρίς να αρκείται στην τυπικά ορθή εφαρμογή του νόμου. Με άλλα λόγια, δικαστής που έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται τα συμφραζόμενα του νόμου και να εκτιμά τις συνέπειες της δικαστικής απόφασης στην κοινωνική πραγματικότητα και στα δικαιώματα του ανθρώπου. Το αντίθετο του τυπολάτρη εφαρμοστή του νόμου, ο οποίος συλλογίζεται και αποφασίζει με βάση μόνο τις λέξεις των διατάξεων και με πρόταγμα τη δογματική καθαρότητα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ