Κάθε κεντροαριστερό κόμμα έχει τους ηγέτες που του αρμόζουν – ενίοτε, και τους υποψηφίους που του αξίζουν. Ας ξεχάσουμε, για λίγο, το ΠΑΣΟΚ. Αν υπάρχει ένα κόμμα που αποτυπώνει καλύτερα την περιπέτεια της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας την περασμένη δεκαετία αυτό δεν είναι άλλο από τους βρετανούς Εργατικούς. Από τα ψηλά στα χαμηλά, από την κυβέρνηση στην αντιπολίτευση, από τη μετριοπάθεια στον ριζοσπαστισμό. Μπορεί, σύμφωνα με το βρετανικό σύστημα, να είναι ακόμα ο κύριος αντίπαλος πόλος των Συντηρητικών. Ομως έχουν να βρεθούν στην κυβέρνηση δέκα χρόνια. Και οι ευκαιρίες που τους δόθηκαν δεν ήταν λίγες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή