Δεν μπορεί να υπάρχει απολύτως καμιά αντίρρηση για τη χρησιμοποίηση από την Ελλάδα όλων των μέσων και διαδικασιών που της προσφέρουν το κεκτημένο και οι Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για την προώθηση των συμφερόντων της και της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Στα μέσα αυτά περιλαμβάνεται και το βέτο (veto), η άρνησή της δηλαδή να συμφωνήσει στη λήψη απόφασης για την οποία η Συνθήκη προβλέπει ομοφωνία και επομένως να την μπλοκάρει εάν κρίνει ότι θίγονται ζωτικά της συμφέροντα. Ετσι κάνουν όλες (οι χώρες – μέλη). Στο παρελθόν η χώρα μας έκανε όμως δεινή χρήση και κατάχρηση του δικαιώματος του βέτο. Μπλόκαρε σοβαρές ή λιγότερο σοβαρές αποφάσεις κυρίως στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής με αποτέλεσμα να επινοηθεί η «μέθοδος των αστερίσκων» προκειμένου να ικανοποιείται η Ελλάδα και ταυτόχρονα να λαμβάνονται αποφάσεις. Ετσι οι Ελλάδα έγινε γνωστή ως «the asterisks’ country». Και κατά διαβολική σύμπτωση η μέθοδος αυτή εφαρμόστηκε σε αποφάσεις που αφορούσαν τη Λιβύη και το καθεστώς Καντάφι (το οποίο υποστήριζε ενθέρμως η χώρα). Η άλλη περίπτωση ήταν η Συρία. Η πανούργα Ιστορία κάνει κύκλους! Χρειάζεται επομένως λελογισμένη χρήση του βέτο και για σοβαρούς λόγους που πράγματι δικαιολογούν την επίκλησή του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή