Κυνήγι μαγισσών στο ΤΑΠ

Μέχρι εδώ, που λέει ο λόγος, ακούγονται οι φωνές από το ΤΑΠ. Κάθε μέρα τα ίδια: σκηνές λεκτικής επιθετικότητας, προσβολές, ειρωνικά σχόλια, αλλά και διαρκείς «τροχιοδεικτικές» σε εργαζομένους για πειθαρχικά και ΕΔΕ. Προϊστάμενοι δίνουν παραιτήσεις, υπάλληλοι παίρνουν αποστάσεις και αρνούνται να τοποθετηθούν σε θέσεις ευθύνης. Θα μιλούσαμε για αντιδεοντολογική συμπεριφορά, εάν ο χαρακτηρισμός δεν ακουγόταν ήπιος, με δεδομένο το τοξικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί στο ΤΑΠ. Οι διάδρομοι κάνουν λόγο για ευθύνες της κορυφής της διοίκησης. Το ίδιο πρόσωπο, δηλαδή, που είχε δώσει και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δείγματα γραφής, φέρνοντας συνεργάτες κι εργαζομένους σε απόγνωση. Ορισμένοι από τους παροικούντες δεν δείχνουν καν αυτοσυγκράτηση όταν κάνουν λόγο για κάτι που μοιάζει με κυνήγι μαγισσών. Κι αν έφερνε τουλάχιστον αποτέλεσμα, θα μπορούσε κανείς να κάνει τα στραβά μάτια. Ομως συμβαίνει το αντίθετο: Οι λύσεις, που υπήρχε η προσδοκία ότι θα δοθούν επιτέλους σε σοβαρά, χρόνια προβλήματα, δεν δίνονται. Δεν δίνονται ενώ θα μπορούσαν. Και θα μπορούσαν να δοθούν αν εκεί στο ΤΑΠ δεν ανάλωναν τον χρόνο τους η μεν διοίκηση ρίχνοντας τη βαριά σκιά της στις υπηρεσίες και οι υπηρεσίες τρέχοντας να κρυφτούν.