Ο Παναγιώτης Ροϊλός, καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών στην έδρα «Γιώργος Σεφέρης» και καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, ζει στην Αμερική από αρχές του 1990. Και στη συνάντησή μας στη «Βιβλιοθήκη» της πλατείας Κολωνακίου παραγγέλνει αυτό που του λείπει περισσότερο στο εξωτερικό: καφέ ελληνικό με ολίγη. «Στην επιστημονική μου δουλειά, στην έρευνα και τη διδασκαλία, όταν ασχολούμαι με το παρελθόν, ακολουθώ μια μέθοδο προσέγγισης των πολιτισμικών φαινομένων την οποία ονομάζω γνωσιολογική ιστορική ανθρωπολογία. Δηλαδή με ενδιαφέρει πώς οι δομές σκέψης – οι βασικές κατηγορίες πρόσληψης του κόσμου – εξελίσσονται και αλλάζουν από μία περίοδο σε μία άλλη. Ενα από τα ερευνητικά μου εγχειρήματα είναι η ιστορία της έννοιας της φαντασίας από την ύστερη Αρχαιότητα έως τον Μεσαίωνα. Πώς δηλαδή η έννοια της φαντασίας εκλαμβανόταν από συγγραφείς σε διαφορετικά περικείμενα, ιστορικά, ιδεολογικά, μέσα στη φιλοσοφία, τη ρητορική, τα αγιολογικά κείμενα, τη θεολογία. Το τι συνιστούσε θαυμαστό ή φανταστικό ή υπερπραγματικό και πραγματικό ήταν διαφορετικό από τις αντίστοιχες κατηγορίες τού σήμερα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή