ριμες, σαν να έχουν ήδη περάσει τα χρόνια, γερασμένες έτσι όπως γερνούν οι άνθρωποι όταν η ζωή τούς έχει φερθεί σκληρά, οι «Τρεις αδελφές» (1901) του Αντον Πάβλοβιτς Τσέχοφ (1860-1904), στην παράσταση του Δημήτρη Καραντζά, θέλουν να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία. Με την κρυφή ελπίδα ότι η κατάληξη δεν θα είναι η ίδια, απελπισμένες, σχεδόν ματαιωμένες, κινούνται ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον. Σαν να μην έχουν παρόν. Ενας φωτογράφος τις απαθανατίζει… Το εύρημα του σκηνοθέτη έχει ενδιαφέρον καθώς του επιτρέπει μια ανάγνωση που δεν αλλοιώνει το κείμενο του ρώσου δραματουργού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή