Η πρόθεση να επιτραπεί ο διορισμός στην εκπαίδευση κατόχων τίτλων σπουδών από ιδιωτικά ιδρύματα που εντάσσονται στο ευρωπαϊκό πλαίσιο αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων αλλά όχι στο ελληνικό πλαίσιο αναγνώρισης ακαδημαϊκών τίτλων προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις. Οταν στη δημόσια σφαίρα κυριαρχεί η συζήτηση για την ποιότητα στη δημόσια εκπαίδευση και για την ανάγκη εξασφάλισης όρων ακαδημαϊκής επάρκειας (ή και «αριστείας») σε όλα τα επίπεδα, ξεκινώντας από τις εισαγωγικές εξετάσεις, η δυνατότητα παράκαμψης αυτής της διαδρομής για την κατάληψη μιας θέσης στη δημόσια εκπαίδευση από κατόχους τίτλων που απλώς προϋποθέτουν την οικονομική άνεση της φοίτησης σε ιδιωτικό ίδρυμα φαντάζει ως τουλάχιστον ανακόλουθη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή