Τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου έχουν καταστεί δυστυχώς συνώνυμα με τα αδιέξοδα της «Ευρώπης-φρούριο». Η λογική ότι πρέπει τα σημεία εισόδου προσφύγων και μεταναστών να λειτουργούν και ως φραγμοί οδήγησε σε μια υπερσυσσώρευση ανθρώπων που αντιμετωπίζουν άθλιες συνθήκες. Η προοπτική τα σημερινά καμπ να αντικατασταθούν από κλειστά κέντρα κράτησης δεν υπόσχεται κάποια πιθανότητα μεγάλης βελτίωσης των συνθηκών, καθώς οι παράμετροι που καθορίζουν το πρόβλημα είναι ακριβώς ο αριθμός και η λογική ότι όσοι αποπειρώνται να εισέλθουν θα πρέπει να «εγκλωβίζονται» στο σημείο εισόδου μέχρις ότου απελαθούν.  Και όλα αυτά την ώρα που αποτελεί βασική αρχή δικαίου διεθνώς ότι από μόνη της η ιδιότητα του ανθρώπου που ζητεί υπαγωγή σε καθεστώς ανθρωπιστικής προστασίας δεν μπορεί να συνιστά παράγοντα κράτησης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή