«Αγνωστα αποδεικνύονται τα μέρη που γνωρίζουμε»

Και αυτή τη φορά το εγχείρημα του Νικήτα Σινιόσογλου, διδάκτορα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, ήταν φιλόδοξο. «Δοκιμή περιπλάνησης» γράφει ο υπότιτλος. Οχι δοκίμιο. Δοκιμή. Μια εμπειρία περιπλάνησης στην οδό ταχείας κυκλοφορίας που συνδέει τον Ασπρόπυργο με την Ελευσίνα. Για τους περισσότερους – ακόμη και τους περιπατητές πάσης φύσεως – παραμένει ένας τόπος άγνωστος. «Η Λεωφόρος ΝΑΤΟ δεν σηκώνει για πολύ ανθρώπους στο πετσί της» γράφει ήδη στην αρχή ο Σινιόσογλου παρέχοντας τα πρώτα δείγματα για το ξεδίπλωμα παρατήρησης και δοκιμιακού αναστοχασμού που θα διατρέξει τις επόμενες σελίδες. «Η σχόλη του πεζού τής είναι ξένη, ούτε λόγος για πλήθος και παρέες… Αυτός ο τόπος είναι άπλαστος, κι ο φλανέρ απάνω του ένα ξένο σώμα». Την ίδια στιγμή που περιηγείται στον άγνωστο τόπο δοκιμάζει και τα όρια του δοκιμιακού λόγου, με παρεκβάσεις για το «δικαίωμα να είσαι αποσυνάγωγος» – μια ποιητική έκφραση σε απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου -, ένα σπάραγμα του Ιωνα Δραγούμη («Και το βράδυ όλη αυτή η ελληνική φεγγοβολή είχε σβήσει…»), τις λεωφόρους του Οσμάν στο Παρίσι της περιόδου 1853-1870, τις προκάτ κατασκευές και το scrap.