«Γεννήθηκα κι εγώ στην Ελλάδα, από εβραϊκή οικογένεια. Ενιωθα ότι είχα χρέος απέναντί της αλλά και στην ελληνική εβραϊκή κοινότητα που έχασε πολλούς ανθρώπους της στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ανάμεσά τους κι ο παππούς μου. Χωρίς να το πολυκαταλαβαίνω, αυτή η αίσθηση με ώθησε να διαχειριστώ το τραύμα και τη μνήμη». Η εικαστικός Αρτεμις Αλκαλάη από το 2012 μέχρι σήμερα φωτογραφίζει πορτρέτα Εβραίων που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, εκτοπίστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και επέζησαν.  Στο πλαίσιο της ενότητας «Σπίτι: μια περιπλάνηση» έχει τραβήξει συνολικά 67 πορτρέτα. Οι 47 είχαν εκτοπιστεί στο Αουσβιτς και οι άλλοι 20 στο Μπέργκεν – Μπέλζεν. Είναι όλοι τους έλληνες Εβραίοι, «αφού αυτό είναι το κομμάτι που συμπίπτει με τη δική μου ταυτότητα», επισημαίνει η Αλκαλάη. Μιλάει για ανθρώπους που βρέθηκαν κάποτε στην επίγεια κόλαση. Καταδικασμένοι σε θάνατο που κατάφεραν να δραπετεύσουν. Ενα βήμα πριν από τους θαλάμους αερίων, τα κρεματόρια και τα καταναγκαστικά έργα, επέστρεψαν στη ζωή και προσπάθησαν να ξαναπιάσουν το νήμα της ζωής τους – όχι χωρίς την «ενοχή του επιζήσαντος», όπως εντοπίζει η ιστοριογραφία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή