Η σφοδρότητα, η έκταση και η χρονική διάρκεια της οικονομικής κρίσης δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία πώς κατέστησαν ανεξέλεγκτες κυρίως λόγω της βαθιάς θεσμικής κρίσης που υφίσταται η χώρα μας. Στην εποχή της επίπλαστης ευμάρειας, οι ατελείς θεσμοί – σε πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και πνευματικό επίπεδο – απέτυχαν να προστατεύσουν το δημόσιο συμφέρον και να θέσουν φραγμούς στην υπέρβαση νόμων και κανόνων από όσους ήθελαν να τους καταλύσουν για να μεγιστοποιήσουν τα προσωπικά οφέλη τους. Οι πελατειακές σχέσεις, το δημοκρατικό έλλειμμα, ο αρρωστημένος ατομισμός, η απο-ηθικοποίηση, η διαφθορά και ο κομματικοκρατισμός υπήρξαν κυρίαρχα γνωρίσματα καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Ετσι, η απαξίωση των θεσμών αποτέλεσε αναμενόμενη εξέλιξη, καθώς η κρίση φώτισε την ανεπάρκειά τους να προστατέψουν τη χώρα και τους πολίτες της. Για αυτό και χαρακτηριστικό της κοινωνίας παραμένει η απουσία αποθέματος εμπιστοσύνης απέναντι σε ό,τι τη συγκροτεί.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ