«Θυμάμαι τμήματα του “Μόμπι Ντικ” να είναι απολύτως ακριβή και αποκαλυπτικά. Αλλά όταν ξαναδιάβασα τον Μέλβιλ ειδικά για τον σκελετό της φάλαινας, δεν νομίζω ότι έκανε πολύ καλή δουλειά. Περίμενα, για παράδειγμα, να περιγράψει το κρανίο του φυσητήρα σαν ρωμαϊκό άρμα, μια αναλογία που χρησιμοποιούμε ευρέως. Αντιθέτως, μένουμε στα σκοτάδια προσπαθώντας να καταλάβουμε πού το πάει. Πασχίζει πολύ. Με την ανατομία συγκεκριμένα». Οι περισσότερες αναφορές για τις γνώσεις φυσιολογίας του Μέλβιλ – όπως η παραπάνω του νεοζηλανδού παλαιοντολόγου Γιούαν Φορντάις – δεν είναι αρνητικές στο «Ahab’s rolling sea» του Ρίτσαρντ Κινγκ (The University of Chicago Press, 2019). Στην πραγματικότητα τον τόνο ορίζουν οι ακριβώς αντίθετες. Ο Κινγκ, επισκέπτης καθηγητής Λογοτεχνίας και Ιστορίας για τη Θαλάσσια Ζωή (αυτό κι αν είναι τίτλος ειδικότητας), αποφάσισε να κυνηγήσει τον Λεβιάθαν της λογοτεχνικής Σημαντικής με έναν ευφάνταστο τρόπο: να διερευνήσει τις γνώσεις του Μέλβιλ και των ανθρώπων της εποχής του για το φυσικό περιβάλλον, τα θαλάσσια οικοσυστήματα, τα πτηνά, τα κητοειδή και τα είδη φαλαινών πριν βάλει τελεία στον «Μόμπι Ντικ» (1851).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή