Ο Μιχάλης Φακίνος μεταπήδησε με επιτυχία στη λογοτεχνία από τη μάχιμη δημοσιογραφία. Σήμερα, παρότι συνταξιοδοτημένος – με σαράντα χρόνια στα «ΝΕΑ» θητεία και κάματο -, λειτουργεί ακόμη ως δημοσιογράφος καθημερινής εφημερίδας παρότι το υλικό που αλιεύει το μεταπλάθει σε ιδέες και ροές για τα βιβλία του. Ο Μιχάλης Φακίνος αθόρυβα έχει κατακτήσει θέση στα ελληνικά γράμματα, έχει δοκιμαστεί με όλες τις φόρμες του Λόγου και όλα αυτά δεν είναι εύκολα σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέπει προς την εικόνα – και δη την κινούμενη, αυτό λένε οι έρευνες και στα κοινωνικά δίκτυα. Διαμορφωμένος στην πιο ηρωική εποχή της δημοσιογραφίας, με δάσκαλο τον Κώστα Νίτσο (που ο Γιώργος Ιωάννου τον περιέγραφε στα «Κοιτάσματα» ως θηρίο του Τύπου), αιώνιος σύντροφος και σύζυγος της μεγάλης συγγραφέως Ευγενίας Φακίνου, μας μυεί στο εργαστήριο της γραφής του ενώ θυμάται αποσπάσματα από τη δουλειά του, από τα μαγικά μα και αμφίσημα 60s, από μέρες και χρόνους που συνυπήρξε, γνώρισε, ζυμώθηκε με όλη την πινακοθήκη του Μεταπολέμου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή