Σιγά μη δώσουμε εμείς απάντηση στο ερώτημα αν η τέχνη αντιγράφει τη ζωή ή η ζωή την τέχνη και σιγά μην τη δώσουμε τώρα. Εξάλλου αναρωτιέμαι αν υπάρχει απάντηση. Ζωή και τέχνη – και ειδικά κινηματογράφος – είναι δοχεία συγκοινωνούντα και αλληλοτροφοδοτούμενα. Το παραμύθι, τουλάχιστον ως προς τις δραματουργικές αναφορές του, θέλει μια έστω και σχετική αληθοφάνεια. Από την άλλη, οι συναρπαστικές ζωές δεν χαρακτηρίζονται κινηματογραφικές;
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ