Μια έκτακτη ανάγκη απαιτεί κινητοποίηση όλων των εφεδρειών – σε πόρους, ανθρώπους, ιδέες, δομές, αλληλεγγύη. Το βλέπουμε στις φυσικές καταστροφές. Πολύ περισσότερο στην προσφυγική κρίση, όπου η Ελλάδα βρέθηκε ξαφνικά να δίνει εξετάσεις εκπροσωπώντας την Ευρώπη και τον πολιτισμένο κόσμο σε πρωτόγνωρες προκλήσεις. Oι ακραίες καταστάσεις του 2015 υπογράμμισαν μια διαχρονική αλήθεια – σε ένα ταχύτατα μεταβαλλόμενο κοινωνικό και οικονομικό σκηνικό η κοινωνική πολιτική ποτέ δεν γίνεται «ρουτίνα»: Πάντα απαιτεί ευελιξία, ιδέες, πειραματισμό, διακινδύνευση. Ολα αυτά χρειάζονται για να διοχετεύεται η αυθόρμητη κοινωνική αλληλεγγύη σε αποτελεσματικές κατευθύνσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή