Η συζήτηση εξελίσσεται παράλληλα με τη συριζαϊκή μουρμούρα, σαν φως μέσα στην εσωκομματική άβυσσο. Στην Κουμουνδούρου η σύμπλευση με το Κίνημα Αλλαγής δεν είναι το πρωταρχικό θέμα, βρίσκει όμως τρόπο να φυτρώνει πάντα στην κουβέντα, ακόμα κι όταν αυτή αφορά την επικείμενη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, ακόμα κι όταν όλοι θεωρούν πως πρέπει να μετατεθεί για αργότερα. Στη Χαριλάου Τρικούπη, πάλι, αυτή η συζήτηση δεν υπάρχει ή, σε κάθε περίπτωση, ξεκινάει από διαφορετική βάση. Η αυτονομία του Κινήματος Αλλαγής είναι συνυφασμένη με την ύπαρξή του – χωρίς αυτή δεν έχει ούτε αφήγημα, ούτε πολιτικό ακροατήριο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή